با سلام :

سلام من به همه انهائی است که یا تازه از فرط خستگی روپوش سفید خود را در اورده اند و یا انان که لبخند بر لب و جرح بر قلب برای شروع خدمت روپوش خود را بر تن کرده اند .

سلام همکار خسته نباشی وقت بخیر:

ما که سنگ صبور همه هستیم . ما که سپر بلای سیستم درمان هستیم . ماکه همه جا هستیم . ما که همیشه هستیم شب و روز تو برف و بارون تو سرما و گرما جشن و عزا و عید و نوروز .

اری ما همیشه هستیم ولی فقط برای خدمت هستیم آنجا که باید مزد خدمت پرداخت کنند ناگهان ما می رویم

ما می رویم تا اجرمان را از خدا بگیریم . می رویم برای رضای خدا کار کنیم . می رویم مصالح کشور را درک کنیم . می رویم وجدانمان را بیدار کنیم می رویم تا ارزش کار خود را با پول نسنجیم  .

اما بجای ما گروهی نیستند اما می مانند :

انها که هنگام انکالی در مطب هستند می مانند . انها که هنگام مقیمی در پانسیون و پاویون و منزل هستند بازهم می مانند . آنها که انقدر دیر امده اند تا درد کشیده ای جانش به لبش می رسد می مانند . انها که همش می نویسند می مانند . انها که هر کارشان را چند K  می نویسند می مانند . انها نهایتا تنها 4 ساعت می مانند

اما منو تو که رفتیم دوباره هستیم با اه و رنج مردم . با گریه های پدری که برای پرداخت رو میزی نه ببخشید زیر میزی تمام هستیش ابرویش را داده و گدائی کرده . با همان پیر زنی که در ان گوشه اهسته اشک می ریزد و از تعویق عمل عزیزش می گوید چون پولی را پرداخت نکرده چه پولی؟؟؟ بماند که هم تو می دانی و هم من

تو هستی با فریاد های مردی که فرزندش از درد می پیچدو اما باز او دیر امده

و تو می مانی با دنیائی از فریاد که باید در آن سکوت خود را فریاد بزنی

و در اخر باز او که مانده بود چون تو نبود پول خدمت تورا هم گرفت نه به اندازه تو که 20 برابر تو او که مانده بود کرسی ریاست هم گرفت . اوکه مانده بود حق خانواده تو را هم گرفت .

اوگفت او حق دارد و تو نداری . او گفت زور دارد و تو نداری . اوگفت رسانه دارد و تو نداری . وزیر دارد و تو نداری

اصلا او جان دارد و تو نداری  .

و تو گفتی من خدائی دارم که تو نداری

پس به خاطر همان خدائی که داریم اینبار از حق خود و جامعه خویش نگذریم از اشک ان پیره زن نگذریم و ابروی مردان جامعه خویش را زیر پا له نکنیم مخالفت خویش با طرح تحول را فریاد کنیم و مردمان را هوشیار

:: برچسب‌ها: طرح تحول - نظام سلامت - پرستار ,